startpaginaanecdotesinvallenBaudelaireShakespearein memoriamlinkscontactwebsite van Fokkelien


Inleiding ShakespeareMonument voor mijn vadersonnet 2

Met het pijltje hier direct rechts boven ga je naar het volgende sonnet.
Wil je direct naar een bepaald sonnet? Ga dan naar de reeks nummers onderaan de pagina. Dit zijn links naar de sonnetten in kwestie. Kies daar welk sonnet je wilt lezen.

Sonnet 1*

Origineel AANSPORING AAN ZIJN VRIEND OM TE TROUWEN

Van de schoonste schepselen verlangen we expansie,
Zonder dat daardoor ooit de schone roos zou sterven,
Maar als bij het rijpen ze ooit mocht verscheiden,
Dat dan haar tere telg haar nagedachtenis mocht bewaren:

Maar gij, in bond met uw eigen heldere ogen,
Voedt de vlam van uw licht met zelfreddende brandstof,
Door een hongersnood te verwekken temidden van overvloed,
Uw eigen vijand, te wreed jegens uw liefelijke zelf.

U die nu de vernieuwde schoonheid bent van de wereld
En niet meer dan heraut van de weelderige lente,
Begraaft wat u waard bent in het klokhuis van uzelf,
En, lieve man, met deze gierigheid verspil je alles.

Heb meelij met deze wereld of weer deze slokop
En verzwelg wat de wereld toekomt in het graf en jezelf.

*  N.B.: In de editie van Charles Robinson waaruit de oorspronkelijke teksten gescand zijn, hebben de sonnetten een titel. The Kingsway Shakespeare van mijn vader en mijn exemplaar van The complete Works of Shakespeare uit 1975 geven geen titels. Wie ze heeft toegevoegd, is mij niet bekend; ik heb ze volledigheidshalve vertaald. De teksten van de sonnetten zelf zijn in alle drie de edities gelijk.

Naar de sonnetten:
01 | 02 | 92 | 94

naar boven
Naar boven

Laatste versie: donderdag 08 oktober 2015