Met het pijltje hier direct rechts boven ga je naar het volgende gedicht.
Wil je direct naar een bepaald gedicht?
Ga dan naar de reeks nummers onderaan de pagina.
Dit zijn links naar de gedichten in kwestie.
Kies daar welk gedicht je wilt lezen.
De vertalingen van de Shakespeare-sonnetten zijn in grote schriften geschreven, maar die van Baudelaire heeft mijn vader ingetypt op de computer. Begin jaren negentig kreeg hij van mijn broer een oude computer en van mij een matrixprinter. Tot najaar 1999 heeft hij daar vele artikelen en teksten op geproduceerd, waaronder ook de vertalingen van Baudelaire. Toen begaf de computer het en had hij geen zin meer in een nieuw apparaat.
Bovenin de eerste map ligt een handgeschreven notitie waarin mijn vader een opmerking van Wiel Kusters citeert.
Dr. Wiel Kusters over Baudelaire in Koers 26 nr. 12, 7 juni 1995 (reformatorisch opinieblad):
Nietzsche stelde dat er geen vast oriëntatiepunt meer is: God is dood. Ja, en dan weet je niet meer wat boven en onder is, als je dat punt mist. De dichtbundel Les Fleurs du Mal van de Franse dichter Charles Baudelaire verschijnt in dat ontluikende klimaat. Niemand zou vóór die tijd bloemen en schoonheid verbonden hebben met het kwade.
Maar met Baudelaire komen er andere, averechtse ideeën over schoonheid. Dan is niet meer duidelijk hoe die lijnen lopen en hoe de hiërarchie in elkaar zit. Ik denk dat dat een kernpunt is in de kunst en zeker in de filosofie van de laatste anderhalve eeuw.
Vader vertaalde uit Les Fleurs du Mal présenté par Jean-Paul Sartre, uitgave van Le Livre de Poche, Editions Gallimard 1961. De eerste selectie, waarbij ik me heb laten leiden door mijn eigen voorkeur, komt uit Spleen et idéal (2, 4 en 9).