Hij hield ook veel van goede grafspreuken. Zo vertelde hij vaak het verhaal van ene Sterk, die een kei op zijn graf wilde hebben met het opschrift Degene die hier begraven ligt, is een kei. Dat gebeurde, en het monument had het gewenste effect: iedereen die het zag, zei: Dat is sterk!
Een ander grafschrift dat hij graag mocht citeren was dat voor een predikant, die Streezo heette. Ik citeer het hier uit mijn geheugen:
Gebroeders, hier ligt Streezo,
Die niet en sprak of dee zoo
En doe zijn draadje brak,
Stierf zoo hij dee en sprak.
Gebroeders, kom, doe mee zoo!
Afgezien van die naam zijn deze regels precies van toepassing op mijn vader: hij handelde naar zijn woorden en hij stierf zoals hij heeft gehandeld en gepreekt: dankbaar, blij en vredig.